Een bezoek aan verre oorden kan niet voorbijgaan zonder verslag van de lokale culinaire specialiteiten. Prudence Island, een eiland in de Narrangansett Bay in Rhode Island (VS), is zo’n ver oord. Ik heb het geluk er een paar weken te mogen rondhangen. Het is een paradijs voor liefhebbers van schaal- en schelpdieren.
De bewoners (dat zijn er een paar honderd) gaan regelmatig ‘clamming’: bij eb zoeken ze naar de schelpdieren die zich ergens in het zand hebben verstopt. Onze clamjacht was niet bijzonder succesvol: na een uur graven hadden we een twintigtal schelpen gevonden. Net genoeg als voorgerechtje.
Sinful
De clams eten ze hier meestal gestoomd (een beetje net als mosselen), of in een soep (clam chowder). Als je ze gestoomd eet doop je ze eerst in het kookvocht om achtergebleven zand af te spoelen. Daarna dip je de clam in gesmolten boter. ‘That sinful butter’, noemde onze Amerikaanse grandma het verlekkerd. Ze lijken qua smaak op venusschelpen, maar zijn vleziger.
Dikke schelp
Een ander schelpdier is de quahog. Deze dikke, zware schelpen laten zich nog moeilijker vangen. Je moet een flink eind het water inlopen en vervolgens met speciale harkjes de bodem doorwroeten om ze te kunnen vinden. Onze oost: 1 klein quahogje, net groot genoeg om niet terug te moeten gooien. De kleintjes blijven in de baai. Die mogen nog groeien en zich voortplanten, want erg veel zijn er niet meer van.
De grote zijn ongeveer 15 centimeter breed en wegen een paar ons per stuk, vooral vanwege de dikke schelp. Je kunt ze goed rauw eten. Ze smaken naar oesters, maar dan zonder het slijmerige. Perfect dus!
Besluipen
Als je ze open hebt gekregen tenminste, want dat valt nog niet mee. De combinatie van twee stevige sluitspieren en een hele dikke, harde schelp maakt het een lastig karwei. Je moet ze zachtjes besluipen, zodat ze niet schrikken (waardoor ze hun sluitspieren heel strak aantrekken) en je het speciale mesje (als een oestermes, maar met een ronde punt) er tussen kan wringen. Even in de vriezer leggen om ze in slaap te sussen helpt ook.
Als het lukt, snij je de sluitspieren in een beweging door en springt de schelp vanzelf een beetje open. Je kunt het hele schelpdier eten, eventueel met een drupje hete saus er op.
