Restaurantrecensie Mijn Torpedoloods, eerder gepubliceerd in AD/Rotterdams Dagblad, De Gouden Pollepel, 5 oktober 2016
Gelukkig hebben we het uitzicht nog
Eerlijk is eerlijk: Hoek van Holland heeft zijn kwaliteiten, maar als culinair walhalla staat het niet bekend. Ook ons bezoek aan Mijn Torpedoloods zal daar weinig verandering in brengen. Mooi opgemaakte bordjes en een spectaculair uitzicht kunnen de matige keukeninspanningen niet verhullen.
De grote, monumentale loods heeft nog veel oude details, zoals een indrukwekkend houten plafond en oude klinkers op de vloer. De rest van de inrichting is modern. Liefhebbers van witte loungemeubels, paarse led-verlichting en koeienhuiden kunnen hier hun hart ophalen.
konijnenbontje
Het serregedeelte, waar op deze doordeweekse avond alle gasten neergezet worden, is een wat kale uitbouw waar velletjes nepbont op tafel liggen. We maken grapjes over de duinkonijnen die hiervoor het loodje hebben gelegd en genieten van het uitzicht op de haven, Nieuwe Waterweg en Maasvlakte.
eten met je ogen
Bij Mijn Torpedoloods maken ze handig gebruik van het feit dat de meeste mensen meer met hun ogen eten dan met hun smaakpapillen. Als een gerecht er mooi uitziet of als het bord lekker vol ligt, is de slag al voor 80% gewonnen. Het doet er dan niet meer toe of de gebruikte ingrediënten van goede kwaliteit zijn, of dat het gerecht zelfgemaakt is. Voeg daar nog een paar slimme marketingtrucs aan toe (een ambachtelijk ogend plaatje van de verschillende delen van de koe, een schoolbordje met de spreuk ‘Good food = Good mood’), en de gast is tevreden.
malibu
Onze mood was prima, maar van een paar zaken werden we toch behoorlijk knorrig. Neem de quinoa en krabkoekjes die we als voorafje bestellen. De kunstig gerolde plakjes komkommer zien er leuk uit, maar kunnen het gebrek aan ingezette keukenskills niet verhullen. De ‘quinoa’ blijkt een torentje van drie platte schijfjes die qua structuur nog het dichtst in de buurt komen van een frikandel. En van de kerriesaus hoeft dit groothandel-gerechtje het ook niet te hebben.
De krabkoekjes zijn al even fantasieloos. Met een beetje goede wil proeven we iets vissigs in de zachte cakejes. Ze liggen in een cocktailsaus met mierzoete ‘in Malibu gepocheerde ananasblokjes’. Als we een Breezer wilden waren we wel een willekeurige kelderbox ingedoken. Gelukkig is er nog het uitzicht. We zien zowaar de boot van Sinterklaas liggen!
fantasiekip
Bij de hoofdgerechten is de entrecôte nog het meest geslaagd. En dat terwijl het vlees te ver doorbakken is en voorzien is van een zoute instant-jus. De boerderijkip dan. Die is en papillotte bereid: in een pakketje in de oven. Dat kan smakelijke en malse kippetjes opleveren, maar niet hier. Het enorme stuk flauwe kipfilet heeft een merkwaardig stevige en gladde structuur en is gek genoeg voorzien van grillstrepen. Op champignons en spekjes na is er niets aan smaakmakers toegevoegd. Als dit een boerderijkip is dan ben ik Moeder Theresa. Nee, het echte spektakel is buiten: daar voltrekt zich een vlammende zonsondergang. Ook de kordate dame van de bediening is er van onder de indruk.
Ook de desserts kunnen onze mood niet redden. De ijscoupe met minsten zes bollen ijs van de lokale ijssalon is aardig maar echt te groot. Het andere dessert, chocolademousse, is zo te proeven niet zelfgemaakt. Het is wel mooi opgemaakt met koekkruimels, fruit, dotjes advocaat en appeljelly en taaie meringues. Want ja, het oog wil ook wat. Over ogen gesproken: hadden we al gezegd dat het uitzicht echt prachtig was?
MIJN Torpedoloods
Stationsweg 43
3151 HR
Hoek van Holland
Tel: 0174-383883
www.mijntorpedoloods.nl
