Omdat Ayla de hele dag open is, gingen we er voor een compleet beeld een keer lunchen, en een keer ’s avonds eten. Het verschil had niet groter kunnen zijn.
Al vanaf 8 uur ’s ochtends kun je bij Ayla terecht. Reserveren hoeft en kan niet. Je bestelt kleine gerechtjes om te delen, die geïnspireerd zijn op de keukens rond de Middellandse Zee. Ook Noord-Afrika en het Midden-Oosten doen mee. Dat alles zie je terug in het kosmopolitisch ruige glamourinterieur. Er is een hoek met lage hangbanken, hoge bartafels, stoere graffiti in Arabisch schrift op de muur en uniseks-toiletten.
Grap
Onze lunch-ervaring grenst aan het idiote. Hoofdschuddend komen we na afloop naar buiten. De oorzaak? Een bijzonder treurige tosti. Die is droog van boven, vettig aan de onderkant, en zuinig belegd met pata negra en manchegokaas. De dunne boterhammen worden geserveerd op een kaal bord. De grootste grap is nog wel de prijs: €10,50. Die is ongetwijfeld ingegeven door de prijzige ham en de hippe Josper-oven, maar het is er niet aan af te proeven. Ook de shakshouka (€9,50), dankzij de kookboeken van Ottolenghi een hip ontbijt- en lunchgerecht, maakt weinig indruk. Het blijft een spiegelei op tomatensaus met sla.
elegant
Hoe anders verloopt het diner. Het is een verschil van dag en nacht. De bediening lijkt eindelijk wakker geworden en is getransformeerd van traag en inefficiënt (hoe vaak kun je met lege handen terug naar de bar lopen?), tot doeltreffend en vriendelijk. Elegant zijn de witlofblaadjes gevuld met kweepeercompote en kaaskruim. Ook de gegrilde sardines zijn heerlijk: subtiel gekruid met komijn en kaneel, bijna zoetig. De avocado met buikspek en haringkuit (die geen echte haringkuit is) valt een beetje tegen. De zachte smaken verdwijnen in de citrusdressing. De octopus daarentegen is geweldig. Zacht gestoofd met een krokant buitenkantje. De gerookte feta ligt in wel erg flinke brokken op het bord, maar met de frisse tomatensalsa erbij is het hemels.
revanche
Onze hoofdgerechten zijn ook in orde, maar halen het niet bij de voorafjes, op de malse gegrilde kippendijen na: de kip met uitgesproken frisse groene kruidendressing, een pepertje, pompoen en amandelen is er een om voor terug te komen. De paella is helaas vlak van smaak. Het blijft daardoor een wat flauwe rijstebrij met mosselen, garnaal en inktvis, plus minimale stukjes konijn (de aanwezigheid van het vlees merken we vooral aan de kleine botjes die we vinden). Ook de zacht gegaarde runderwang heeft in potentie veel meer verrukkelijks in zich dan we nu proeven. Het plakje gesmolten eendenlever voegt daar eigenlijk weinig aan toe. Ayla revancheert zich glansrijk met de bosbessen–lavendeltaart. ‘Verslavend lekker’ is het unanieme commentaar aan tafel.
dikdoenerij
Ayla heeft geluk dat deze beoordeling gebaseerd is op het diner, maar helemaal negeren kunnen we die rare lunch niet. Overdag vliegt de prijs-kwaliteitsverhouding bij Ayla gierend uit de bocht. Dat trekt het cijfer van de voorgerechten naar beneden.
Laat die dikdoenerij zoals die million dollar tosti en plakken eendenlever toch achterwege, we zijn hier nog altijd gewoon in Rotterdam en niet in Dubai of Palm Beach. En bovendien: met zoveel frisse, uitgesproken en originele gerechtjes zoals de kippendijen, lavendeltaart en die goddelijke octopus heeft Ayla het ook helemaal niet nodig.
Deze recensie werd eerder gepubliceerd in AD/RD, De Gouden Pollepel 4-1-2017 AYLA Kruisplein 153 3014 DD Rotterdam Tel 010-2540005 www.ayla.nl
