Om in een sterk Pollepelseizoen als dit als winnaar uit de bus te komen moet je heel wat in huis hebben. Gesteven tafellinnen, designmeubels, de meest exclusieve ingrediënten…? Nee. Niets van dat alles. Het team van het Vroesenpaviljoen, onder leiding van chef-kok Laurence van Bergeijk en bedrijfsleider Sophia den Hartog, bewijst dat het anders kan. Als je goed en creatief kookt (dus veel zelf maakt), daar een vriendelijke prijs voor vraagt, en als je er bovendien voor zorgt dat het bedienend personeel er alles aan doen om mensen een fijne avond te bezorgen, dan heb je de Gouden Pollepel te pakken. (De betreffende recensie lees je hier.)
Sophia den Hartog: “Ik ben supertrots! We zijn laagdrempelig, toegankelijk voor iedereen. Je kan hier op je slippers of in driedelig pak komen. We steken veel tijd in een veelzijdig en divers team. Het persoonlijke maakt het onderscheidend.” Chef-kok Laurence kan het ook niet genoeg benadrukken: “Deze prestatie is teamwork. In de zomer werken hier 25 mensen.” Sophia: “We zijn dan 7 dagen per week open, van ’s ochtends tot ‘s avonds in bedrijf. Je bent hier soms meer dan thuis, dus het voelt een beetje als je tweede familie.” Laurence: “Het voelt als een enorme waardering voor ons allemaal, een bevestiging dat we op de goede weg zitten.”
Deze zomer vierde het Vroesenpaviljoen haar tweede verjaardag. “Het was een kwestie van lange adem”, herinnert Laurence zich. “Vooral op koude dagen of doordeweekse avonden kon het stil zijn. Niet iedereen wist dat het paviljoen in het park het hele jaar open is.” Sophia: “Toen we op 1 stonden, kwamen er ineens mensen op naaldhakken over het gras aanlopen om bij ons te gaan eten. Dat was nieuw.”
Chef Laurence gebruikt seizoensproducten en scharrelvlees, werkt met lokale producenten en maakt veel zelf. “Ik heb geen koksopleiding gedaan. Ik hou heel erg van lekker eten, en denk er ook veel over na. Ik ben begonnen bij Rob Baris in de keuken. Daar ontstond de liefde voor mooie producten.” Daarna werkte Laurence een periode in Parijs en Australië. “In Australië leerde ik dat je niet in een standaard hokje hoeft te vallen. Je wordt er bizar goed bediend door iemand in spijkerbroek.”
Terug in Rotterdam kookte Laurence een tijd bij De Matroos en het Meisje op Katendrecht, en bij Wijn of Water. In het Vroesenpaviljoen komt alles samen. Op de kaart vertaalt zich dat in zowel een schnitzel als het wisselende piece du chef, waar Laurence zich op kan uitleven. “Je kan hier een cornetto eten of uitgebreid lunchen. Van babyccino tot een baco: al die mensen wil je goed bedienen.”
