Limonade voor de luie kok
Voor het Zaait!- diner van Rotterdamse Oogst, dat afgelopen vrijdag plaats vond, mocht ik ook een bijdrage leveren. Of ik wat vlierbloesemlimonade wilde maken voor in de prosecco. Van het woord vlierbloesemlimonade alleen al werd ik heel erg blij, dus ik riep meteen ja. Niet dat ik wist hoe dat moest, vlierbloesemlimonade maken, maar dat was van later zorg.
De dames van Rotterdamse Oogst fluisterden me hun geheime vlierbessenbloesemplukplek in (midden in Rotterdam, very local dus) en op een zonnige middag vulden we een hele grote zak vol vlierbessenbloemetjes.
Het op één na fijnste ding van vlierbessenbloesemlimonade maken is de geur. Bij het plukken ruikt het al heerlijk, maar bij de rest van het proces ruikt het nog veel heerlijker. Je handen, je haar, je huis – alles ruikt naar die kleine witte bloemetjes. Daar kan geen Brise Airwick tegenop.
Maar het allerleukste van vlierbessenbloesemlimonade maken is dat het heel erg makkelijk is. Het grootste deel van het recept bestaat namelijk uit niks doen. En daar hou ik heel veel van.
Recept
1 zak, emmer of tas vlierbessenbloesemschermen (zo heten de bloesemtakjes)
1 biologische citroen
suiker
Kijk eerst even of er geen insecten in de bloemetjes zitten. Dan kiep je de bloemetjes (de takjes mogen eraan blijven, dat schijnt goed te zijn voor de kleur van de limonade) in een grote bak of emmer, zet ze onder water en laat 24 uur lang de boel de boel. Het enige wat je hoeft toe te voegen zijn wat schijfjes citroen.
Na een dag schep je het water tussen de bloemetjes vandaan (je handen zien er dan uit zoals op de foto hier boven), en zeef je het goed. Vervolgens breng je het bloesemwater zachtjes aan de kook met wat suiker. De recepten variëren nogal m.b.t. de hoeveelheden suiker. Proef zelf en voeg suiker naar smaak toe. (Voor een hele grote pan is een of twee ons voldoende). Als je dikke limonade of siroop wilt, laat je alles goed inkoken. Als je de limonade licht en fris wil houden, ben je sneller klaar.
Af laten koelen, met behulp van een trechter in een fles gieten en de blits maken.
Het Zaait! diner was overigens heerlijk en vooral ook erg leuk. Naast de vlierbessenbloesemprosecco was er aardappel-preisoep waar je je eigen zaaigoed aan toe kon voegen, en moesten we ons toetje zelf uitgraven. Tussendoor kneedden we rucolazaadbommen. De resultaten daarvan zul je de komende weken kunnen proeven op verloren stukjes land, verspreid over Rotterdam. Mijn zaadbommen gooide ik naast een bouwmarkt neer. Dat leek me handig: eerst klussen, dan eten.
