Succesformule gaat Spaans

Recensie juni 2010

Een goedlopend restaurant beginnen is eigenlijk heel simpel: neem een land aan de Middellandse Zee, kies uit dat land een aantal klassieke, eenvoudige gerechten uit. Geef er een frisse moderne draai aan en bereid ze met de beste ingrediënten. Richt je zaak in als een strakke witte doos met een parketvloer en zorg voor goed getraind, vlot personeel. En oh ja, zet op elke tafel een karaf water, goed brood en lekkere olijfolie neer.

Zie hier de succesformule à la Louis en La Pizza. Het was een kwestie van tijd voordat er een nieuwe variant op het thema zou komen. Met Destino is die er, en dat kunnen we alleen maar toejuichen. Destino is het Spaanse restaurant van Nelleke Elbert en Niels Koomans. Ebert werkte jarenlang bij – je raadt het al – La Pizza.

Bij een eerste bezoek op een warme zaterdagavond zit de zaak in het Oude Noorden bomvol (de akoestiek is trouwens ook al net zo’n ramp als bij La Pizza) en staan zelfs buiten mensen te wachten. Die avond zoeken we ons heil ergens anders. Reserveren kan je niet bij Destino, dus bij de volgende poging staan we om zes uur op de stoep.

Uit de vitrine kiezen we een frisse octopussalade. Verder kiezen we gefrituurde ansjovisjes, daar kun je ons ’s nachts voor wakker maken. De beignets van aubergine met rietsuikerhoning zijn zo lekker dat we meteen naar Spanje willen afreizen. Dat hoeft niet, want de honing is te koop bij de buren: delicatessenzaak Juan Luis. Verder genieten we van een ietsje natte tortilla en kroketjes van kip met serranoham die barsten van de smaak. Een van de specials is geroosterd brood met tuinbonen en zure room. Ook een voltreffer. Eén gerecht valt bij ons minder in de smaak: de gedroogde tonijn met waterkers, kapperappeltjes en pimiento. De tonijn is zo zout dat je van de vis zelf niets meer proeft. Alle ingrediënten hebben stuk voor stuk zeer aanwezige smaken die met elkaar in gevecht gaan. Dat ene minpuntje verhindert gelukkig niet  dat we bij Destino heerlijk eten voor een zeer redelijke prijs. Eindelijk is er weer een goed Spaans restaurant in de stad. We kunnen niet wachten op een Griekse, Turkse of Arabische variant van deze succesformule. Wie maakt ons blij?